Laçın rayon 15 saylı tam orta məktəbin direktoru Yeganə Əlvəndova: "Şəhidlər – əbədi qürur mənbəyimiz"
Yevlax rayon Xaldan uşaq musiqi məktəbinin direktoru Rəfail Məmmədov - "Səriştəli rəhbər, Musiqiyə həsr olunmuş həyat yolu".
Azərbaycan Dövlət Akademik Rus Dram Teatrının direktoru Ədalət Hacıyev: "27 sentyabr şəhidlərimizin anım günüdür. Anım günü – milli həmrəyliyin təcəssümü"
Xeyriyyəçi, vətənpərvər xanım Zərniyar Kərimova: “27 sentyabr şəhidlərin anım günüdür. Şəhidlər qürurumuz, andımızdır”
Bioloji Təbabət-İnteqrativ Sağlamlıq Mərkəzinin rəhbəri Elxan Yaqubov: “Şəhidlərə ehtiram – müqəddəs borc”
Bakı şəhəri 14 nömrəli tam orta məktəbin direktoru Rəfail Hüseynov: “Dövlətə sədaqətin və şəhidlərə ehtiramın nümunəsi”
“Shirvan OC Ltd” Şirkəti Həmkarlar İttifaqı Komitəsinin sədri Taleh Məmmədov:” Dövlətə sədaqətin və şəhidlərə ehtiramın nümunəsi”
Azərbaycan ədəbiyyatında detektiv janrının banisi Cəmşid Əmirov və onun ədəbi irsini davam etdirən qızı Dilşad Əmirova
Millət vəkili Tahir Mirkişili – “Dövlətə sədaqətin, vətənpərvərliyin və intellektual liderliyin simvolu”
Dünyasını yox, dünyamızı dəyişənlər…
Tarix boyu Qarabağdan yazılan bütün mətnlərdə bir nisgil, həsrət, qübar olub. Çünki həmişə Azərbaycanın “qara bağ”ında illah da kiminsə səhvindən, kiminsə bacarıqsızlığından dolayı bir erməni “bağbanlıq” edib. Nəvvab, Mirzə Cəlil, Üzeyir Hacıbəyov və digər qələm adamlarının Qarabağında bir məlal var.
Azərbaycan tarixinin heç bir dönəmində öz cənnətini - Qarabağı şövqlə qucaqlaya bilməyib. Xarı bülbülün bağrına saplanan xar, Qarabağın ümumi taleyində də daim görünüb… Ta ki, 2020-ci ilin bu gününə qədər…
Beş il sonra müharibə, postmüharibə barədə dərindən nəfəs dərərək düşünəndə bir daha keçdiyimiz bu inqilabı təkcə ərazi bütövlüyümüzün təminatında yox, cəmiyyətin kamala yetməsində də görürük. İnsanımızın ən ciddi problemi olan səmimiyyət çatışmazlığı barıt qoxusu kimi bizdən uzaqlaşmaqdadır.
Bu gün andığımız böyük kişilər Vətənimizi yox, həm də xalqımızı özümüzə qaytardı. Onlar dünyalarını dəyişmədi, bizim dünyamızı dəyişdi.
Artıq çayxanalarda domino oynayan qocalar Qarabağın həll yollarından, ATƏT-dən, Putindən yox, nəvələrindən, dərmanlarından, toyuq-cücədən danışırlar. Bu söhbətlər necə yaraşır onların nurani simalarına… Qarabağın işğalı hamını yerindən oynatmışdı, heç kəs öz yerində deyildi, bizə yaraşmayan yerlərdə yaşayırdıq ömrümüzü...
Qarabağın qayıdışı ilə paralel hamı öz yerinə qayıtdı. Hər kəs öz işi ilə məşğul olmağa başladı. Artıq insanlar yekə məsələlərdən, strateji proseslərdən proqnoz verməyə çəkinir. Çünki hamı anlayır ki, dövlət məsələləri çayxanada danışılan ssenarilərlə, “bir rus, bir azərbaycanlı, bir erməni” cümləsi ilə başlayan pritçalarla ifadə oluna bilməz. Odur ki, hərə özünə aid məsələlərdən danışmağa başladı. Xalqın daxildən yaşadığı bu inqilab heç də müharibədən balaca hadisə deyil.
Məhz 2020-ci ilin bu günü başlananlar Azərbaycan xalqının rebrendiqi oldu. Bayrağımızın, gerbimizin öləziyən rəngləri yenidən boyandı, minor himnimiz major notlar qazandı. Üzr yox, hüzr istəyənlər də çadırlarını Qarabağdan kənarda qurdu.
Əziz şəhidlər, şərəfini qaytardığınız torpaqda uyuyursunuz. Bu gün Azərbaycan övladlarınızın dədəsinin torpağıdır.
Sizi qürurla ana bildiyimiz üçün minnətdarıq!
Sərdar Amin
Xüsusi olaraq “Qafqazinfo” üçün
